21 Aralık 2013 Cumartesi

21.Aralık.2013

Samimiyet..
Samimiyet nedir? Neleri gerektirir? Yada sorumu değiştirip nasıl hissedilir,  samimiyet nasıl hissettirilir diye mi sorsam? Öyle bir zamandayız ki değerlerimizi unuttuk.Zamanın bu ben merkezci hortumu dokunduğu yerlerde derin izler bırakıyor.Bi defa affetmeyi unuttuk, görmezden gelmek bile o kadar zorlaştı ki, bırak görmezden gelmeyi açığını bulmaya odaklandık hepimiz.Ney sebep oldu, neden bunlar oldu derin konular, uzatmaya lüzum yok.Yapılması gerekenlere odaklanma zamanı.Birlik olma zamanı.Fazla irdelemeden olduğu gibi kabul etme zamanı belkide.Değişmeyeni değiştirme değil, değişmeyene taktik değiştirme zamanı.Olgunluğu gösterip, pişirme zamanı.Sokakta  bir sürü birbirine gıcık olan insan.Ne komik.Pışpışçı insan.Bazen pışpışçılıkta lazım gerçi o pişirme usulünü uyguluyorsan.Unu kavurmadan yapılan kuymak nasıl yavan durur, pışpışlamadan da uykusuna dalamaz bebek, dalamazsa ne olur huysuz olur.Huysuz insanda huzur vermez, aynı yemek sürekli pişer gelir önümüze.Buradaki pışpışçılık idare etmek değil, sonunda o insanı kazanmak içindir.Yani kıymetlilerin değimiyle "ilm i siyaset" yada eşref saatini beklemek..Bu uğraşa değer mi, insan kazanmak var ucunda elbetteki DEĞER.
Evet, samimiyet nasıl hissedilir: HİSSETTİREREK.Bu bir döngüdür.Başlayacağı yer ise SENİN içtenliğinde.Gör bak neler olacak.

Bulunduğu ortama girdiğinde enerji saçan insanlara ba yı lı yo rumm.Hadis i şerifte "Müslüman, elinden ve dilinden kimsenin incinmediği kimsedir." buyuruluyor.Yaratılış gayemizi unutmadan İNSAN kazanma zamanı.

4 yorum:

  1. Bazen köşe yazarları, yazılarıyla atışırlar ya bu yazını okuyunca o geldi aklıma nedense :p Ben insanlardan kaçıyorum yazmışım, sen insan kazanmak için bazı taktikler sunmuşsun :) İnsanlara ve hayata bakışım son zamanlarda çok değişti. İyi mi kötü mü bilemem. Her yaşın bir getirisi var sonuçta. Bugün doğru görünen 10 yıl sonra hayatıma baktığımda, belki de en büyük hata... Ömür yolumda az ama öz 'insan' olsun düşüncesi sarmış şu sıra zihnimi. Artık insanlar pışpışlandı mı daha da bir havalanıyor, kendini bir şey zannediyor sanki. Belki de çevremi değiştirmem lazım. İnsan kazanayım derken hayatımı yönlendirmeye kalkışan eller buluyorum karşımda. Varsın sadece bugüne kadar hayatımı şekillendirirken ucundan tutan, yardım eden fikir sunan dostlarımla devam etsin yolum. O zaman; yolumdaki taşları kaldırdığımda "orada daha güzel duruyordu" deyip önüme koyan, yerine koymam için baskı yapan insanlarla yol ayrımına geldiğimde "buradan gidecektim ben" deyip yeni bir yola sapsam da olur. Nasıl olsa şen şakrak ilerleriz oradan da. Belki hedefimize geç varırız ama varırız. Zaten önemli olan yolculuğumuz değil mi?
    Bu arada beni bilirsin, karıncayı bile incitemem ben. O kadar temizdir kalbim :D Dalga bir yana samimiyetten elbette yanayım. Sen yapmacık davranmadığın, kendin olduğun sürece, zaten samimiyeti sergilersin, bu insanları kazandırıyorsa eyvallah. Ancak özellikle bir insanı kazanmak için çaba sarfetmek gerçekten kalbi temiz, ameli Allahü tealanın rızası için olanların meziyeti ;)

    YanıtlaSil
  2. yazı mükemmel ama aklım kuymakta kaldı :D :D
    anladın sen onu ;)

    YanıtlaSil
  3. hayattannotlar evet canım, samimiyeti suistimal eden insanlar var ama oda bizden kaynaklanıyor diye düşünüyorum.Samimi olmam, özel eşyalarımı karıştırma yada hayatıma müdahale etme hakkı tanımamalı kimseye.Bunun sınırını da herşeyi anlatmamak, her düşünceyi sorulmadan söylememekte buluyorum ve bu kişilikte olan kişiler için mesafeli samimiyet önerisinde bulunuyorum..

    Aslında bu yazıdan kasıt, kişiler arasında değil, duygularında, düşüncelerinde samimi olmak.Buradaki samimiyet anlayışımdan kasıt can ciğer olmak değil, karşındakine insanca davranmak, sadece hatır sormak değil, sıkıntısında yardımına koşmak, hastalığında çorba yapmak, dertliyse derdini unutturmak, açsa açıktaysa ona hissettirmeden organize olup derdine hemhal olmak..Çıkarsız dünyanın çıkarlı insanları olmamak..Almaya alışmış insanlar, ya güzelim herkes çok bencil..Herkes maddiyata odaklı..Samimiyetten benim anlayışım, insaniyet.İnsan olmak..ve bence sende İNSANsın..Şu anlattığın varya en başta tüm kapıları açıp, açmamak üzere bir bir kapatmak..Tersinin olması gerek yüreğinin acımaması için.Gerekene açmak tek tek kapıları..

    YanıtlaSil

Yorumunuz için teşekkür ederim...